Blog

Super sterk op het EK in Huskvarna

Ik ben nog steeds een beetje verbaasd over mijn prestatie: gisteren wist ik een 7e plaats te behalen op mijn 2e EK mountainbiken!
Waar ik vorig jaar op het EK als 12e over de meet kwam wist ik nu een paar plaatsen te verbeteren.


HusqvarnaEK-07-05-16.2
Photo: Photopress.be
Ik stond gisteren op de 11e startpositie maar was helaas niet heel rap in de eerste meters. De start was in het grind en daar kwam ik niet zo makkelijk in het goede spoor.
Het rondje bestond uit 3 lange klimmen en een paar korte explosievere stukjes omhoog. Daar tussen zaten 3 erg lastige, technische afdalingen waarin drop-offs en rockgardens de moeilijkste passages waren. De afdalingen vroegen mijn volle concentratie en dus was er niet veel tijd om te herstellen tussen de klimmen. Als ik terug kijk naar mijn hartslag zag ik dat deze in de afdaling daalde naar 185 ten opzichte van de 192 in de klim. Kortom een slopend rondje. Uiteraard had ik dat al geconcludeerd tijdens het verkennen van het parcours en had ik besloten mezelf de eerste ronde iets in te houden en elk rondje opbouwend in te delen; elke klim een stukje harder trappen.

Dat eerste rondje wilde ik uiteraard toch graag mee met mijn voorgangers en fietste ik ongeveer op de 10e plaats. Ik kon mooi aanhaken bij 2 andere dames maar voor ons zag ik dat het veld al erg uit elkaar werd getrokken. Mee rijden met de voorste groep was toch nog iets te veel gevraagd. Ik heb dus vooral geprobeerd mijn eigen ritme op te pakken en dit lukte uitstekend. Even later fietste de Italiaanse Chiara Teocchi zo'n 15 seconde voor mij en de Tsjechische Prudkova 15 sec achter mij. In de 3e ronde kreeg ik een dipje en was ik even bang dat ik de Italiaanse definitief uit het oog zou verliezen. Echter viel zij in de de laatste ronde helemaal stil en wist ik het gat naar haar toe in 1 klim te dichten en hem vervolgens direct er langs te zetten. Helaas maakte ik vlak hierna een domme fout (ik kan me nog steeds niet herinneren wat er precies mis ging) en maakte een harde val. Ik was meteen heel bang dat ik daardoor materiaal pech zou hebben. Maar gelukkig kon ik opstaan en had ik geen mankementen. De Italiaanse Teocchi zat inmiddels natuurlijk weer heel vlak achter me maar in de eerst volgende klim had ik alweer een flink gat te pakken. Ik wist niet van mezelf dat ik zo kon klimmen en mijn race zo vlak kon rijden.

Met een 7e plaats ben ik voor nu hartstikke tevreden maar ook zie ik dat het zeker nog beter kan! Het gat tot de winnares was immers nog 6 min.
Ik wil graag alle begeleiding van de KNWU bedanken voor de goede zorgen deze week!

Op naar de volgende 2 wedstrijden: de eerste twee world cups van het seizoen in Albstadt en La Bresse!